Euthanasieverklaring

In een euthanasieverklaring kun je beschrijven of en in welke gevallen van uitzichtloos en ondragelijk lijden je wil dat er actief een eind aan je leven wordt gemaakt. Het is dus wat anders dan een behandelverbod. Bij een behandelverbod beschrijf je in welke situaties de artsen moeten staken met hun behandeling.

Wanneer je wil dat er in geval van uitzichtloos en ondragelijk lijden euthanasie toegepast wordt, kun je er ook voor kiezen om te beschrijevn wanneer er voor jou sprake is van uitzichtloos en ondragelijk lijden. Voor sommige mensen gaat dat enkel over lichamelijk lijden, anderen vinden ook geestelijk lijden, het niet meer zelfstandig kunnen functioneren en/of het niet meer kunnen communiceren een reden om niet verder te willen leven. Ook verdergaande dementie in een situatie dat de partner en/of kinderen niet meer herkend worden, kan een reden zijn dat iemand niet meer verder wil leven.

Het lastige bij euthanasie is dat we in Nederland wat dit betreft geen zelfbeschikkingsrecht hebben. Het kan dus zo zijn dat je precies hebt beschreven in welke gevallen je wil dat euthanasie wordt toegepast maar dat een arts vindt dat hij daar toch geen gevolg aan kan geven. Toch is het van belang om jouw wensen op te schrijven, omdat het dan in ieder geval duidelijk weergeeft wat je wil. Het zou kunnen zijn dat regelgeving verandert of dat een andere arts er wel gehoor aan wil geven.

Een euthanasieverklaring kan onderdeel van een levenstestament of wilsverklaring zijn.